is weidemaatje
is verkeersmak
is allrounder
US
is weidemaatje
is verkeersmak
is allrounder
US
is weidemaatje
is verkeersmak
is allrounder
US
is weidemaatje
is verkeersmak
is allrounder
US
is weidemaatje
is verkeersmak
is allrounder
US
is weidemaatje
geschikt als leerpaard/-pony
is verkeersmak
US
DE
is licht bereden
Is gelongeerd
heeft grondwerk gedaan
DE
FR
FR
Pagina-1-advertenties
US
US
US
US
US
US
DE
DE
FR
FR
DE
DE
AT
BE
US
US
US
DE
US
US
Een Buckskin is niet zozeer een ras, maar een kleur of kleurschakering. Buckskin paarden hebben de reputatie stevig gebouwde werkpaarden te zijn, met een geelbruin tot goudgele kleur en zwarte aftekeningen. Buckskins dienden vroeger als als lastpaarden, zadelpaarden en tuigpaarden. Ze waren bijzonder geliefd bij de cowboys. Niet zo vreemd, want cowboys hadden behoefte aan paarden met een groot uithoudingsvermogen en weerstandsvermogen, die zeer vast ter been waren. Precies de eigenschappen van een Buckskin, die dan ook vaak een favoriet paard was in het vroegere Wilde Westen.
Een echte Buckskin herken je aan de kleur van een gelooide hertenhuid met wat zwarte aftekeningen. De tinten kunnen variëren van goudgeel tot geel of zelfs crème-achtig geel. De aftekeningen van de benen, staart en manen kunnen overigens donkerbruin of zwart zijn. Paarden en pony’s die voornamelijk trekpaardbloed bezitten, behoren niet tot dit werkpaard ras. Een volwassen Buckskin paard moet een stokmaat van minimaal 140 cm hebben.
De Buckskin is - net als de American Cream en de Palomino - dus geen apart ras, maar een register op kleur en kleurschakeringen. Buckskin paarden staan wel bekend om bepaalde eigenschappen die teruggaan naar de wilde paarden waar cowboys graag mee werkten. Hierdoor zijn ze sterker van lichaamsbouw dan paarden van andere kleuren.
De buckskin kleur kun je terugvinden in een aantal verschillende rassen, aangezien ze een veelvoorkomende kleur is. Je ziet de kleur veel bij Quarter paarden, Paint paarden en crossbreed paarden. Het kan zelfs lastig zijn om een buckskin te fokken. De buckskin kleur ontstaat namelijk alleen bij een dominant crèmekleurig gen, zoals bij de Cremello, Palomino, rokerig zwarte vacht of een buckskin, dat wordt vermengd met een gen uit de Bay kleurenfamilie. Men zegt dat de buckskin kleur oorspronkelijk vanuit het Spaanse ras Sorraia komt. De meeste buckskins zijn van Spaanse, Europese pony of Amerikaanse Norfolk Trotter herkomst.
Er bestaat een veelvoud aan verschillende buckskin kleurschakeringen, zoals de Cream Buckskin, Standaard Buckskin, Zilver Buckskin, Gouden Buckskin, Verbrande Buckskin, Bruine Buckskin en de Rokerig Zwarte Buckskin.
Een buckskin is dus geen ras is, maar een kleurtint en het best te omschrijven als verzachte, vermengde, verdunde kleuren - zacht crème tot goudachtig, met zwarte punten of plukjes haar. De zogenaamde verdunning zijn na de basiskleuren de meest bekende kleuren bij paarden. Bij alle verdunningen wordt de vacht veranderd en verdund. Dat kan de hele vacht of bepaalde onderdelen of punten zijn, zoals bij de manen, oorpunten, de staart of de onderbenen. Sommige verdunningen kunnen ook de huidskleur onder de vacht beïnvloeden.
Paarden met verdunde kleuren hebben een speciale status. Ze zijn van oudsher zowel geliefd als veracht. Deze sterke paarden met een verdunde en lichtere kleur werden in sommige culturen gezien als zwakker in karakter en kracht. Andere culturen prezen juist weer de unieke kleuren en kleurschakeringen. Vandaag de dag lijken verdunde kleuren weer aan populariteit te winnen. Dat komt mede doordat ze lastig te fokken zijn en daardoor een bepaalde exclusiviteit uitstralen.
De bekendste verdunning is crème (cream), dit is ook een van meest populaire varianten. Combineer je crème met een van de basiskleuren, dan ontstaan de kleuren palamino en cremello (op een vos paard), buckskin en perlino (op Bay paarden) en bovendien nog de variaties smoky black en smoky cream (op zwarte paarden). Wanneer cream wordt gecombineerd met andere verdunningen, bijvoorbeeld een dunne, lichte kleur, ontstaan er unieke nieuwe schakeringen en namen, zoals dunskin (dun op een buckskin) en dunalino (dun in combinatie met palamino).
Buckskin paarden komen als kleurbenaming overal voor, maar dus niet als specifiek ras. Echt bekende bucksins uit de historie zijn hierdoor lastig te benoemen. Wel spreekt de buckskin tot de verbeelding binnen verschillende literaire werken, zoals in Tovenaarsglas, het vierde deel uit de Donkere Toren serie van Stephen King. Hierin komt een buckskin paard voor dat wordt bereden door de hoofdpersoon en zijn vrienden. Ook is de buckskin terug te vinden in de prachtige illustraties in het boek.