Vergelijkbare zoekopdrachten
DE
DE
DE
DE
US
DE
DE
DE
GB
DE
AT
DE
DE
DE
DE
DE
DE
DE
US
DE
Een pure Oost-Fries kopen is niet heel gemakkelijk, omdat dit paardenras zeldzaam is geworden. Er zijn zelfs zo weinig van deze paarden over dat ze samen met de Alt-Oldenburger (ook een Duits paard uit dezelfde streek waarmee de Oost-Fries een bloedband deelt) in hetzelfde stamboek zijn opgenomen. De Oost-Fries verkopen wordt vooral gedaan als edel tuigpaard.
De Oost-Fries is een sterk, zwaar warmbloedpaard dat vooral werd gebruikt als werkpaard op het land. Daarnaast heeft het Oost-Fries paard ook een edel voorkomen. Dat was een must, want dit paard moest ook de zondagse koets trekken. En men wilde hier een paard voor met een mooi, edel uiterlijk. Met de Oost-Fries sloegen de boeren twee vliegen in één klap. De Oost-Fries is een vriendelijk paard met een makkelijk, maar energiek karakter. Gewillig om aan de slag te gaan en zeer rustig van aard. Het gewillige, levendige karakter maakt het een fijn rij- en menpaard.
De Oost-Fries kent als paardenras een lange geschiedenis die start in de achttiende eeuw, op het noordelijke Waddengebied van Duitsland, ook wel Oost-Friesland genoemd. Zo rond 1715 werden de eerste fokvoorschriften vastgelegd voor de Oost-Fries. Daarvoor bepaalden de boeren en fokkers zelf welke hengsten ze gebruikten voor het fokken van de paarden. In 1755 gingen deze fokvoorschriften zelfs gelden voor de hele regio. Zo ontstond er een eenduidig, sterk werkpaard met een goede bloedlijn. Om het paard nog sterker te maken werden Normandische, Cleveland Bay en Yorkshire hengsten ingekruist. Doordat er ook een tikkeltje Arabier en Hannoveraan in het DNA van de Oost-Fries zijn meegenomen, heeft het paard een edel voorkomen gekregen. Tussen 1880 en 1920 met de opkomst van de paardentram, kwam er steeds meer vraag naar de Oost-Fries, ook vanuit het buitenland. In deze tijd werd de Alt-Oldenburger veelvuldig met de Oost-Fries gekruist. Met de opkomst van de auto en de motorisering van de landbouw werd de Oost-Fries ineens overbodig. Het ras zelf werd gemengd met de Hannoveraan om zo een lichter rijpaard te creëren, waar ineens veel vraag naar was. De Oost-Fries als ras an sich is daarom in 1975 opgegaan in het stamboek van de Hannoveraan. In 1986 hebben liefhebbers een goede poging gedaan de Oost-Fries weer terug te fokken naar zijn meer oorspronkelijke voorkomen en kracht, waardoor ze weer een eigen stamboek hebben, samen met de Alt-Oldenburger.
Met zijn zware, sterke voorkomen is de Oost-Fries vooral een koetspaard voor de zogeheten 'vrijetijdskoetsier'. Hij loopt alleen of samen gemakkelijk voor een grote koets of huifkar. Maar ook op het land wordt het paard nog wel eens ingezet, bijvoorbeeld door bio-boeren. In de paardensport zien we de Oost-Fries vooral in de mensport terug. Daarnaast is het een fijn rijpaard om bijvoorbeeld over rustieke landweggetjes en het strand te rijden.
De Oost-Fries is een sterk, zwaar werkpaard met een edel voorkomen. De kracht is zeker aan zijn uiterlijk te zien. De Oost-Fries reikt met zijn schofthoogte tussen de 152 en 162 meter. De vachtkleuren bij dit paardenras zijn vrij standaard. Zo kan een Oost-Fries voorkomen in schimmel, vos, zwart en bruin. Het is toegestaan voor de rasstandaard om witte aftekeningen op het hoofd en de benen te hebben. Het paard heeft een zware bouw en is zeer gespierd. De neus is lang en het hoofd over het algemeen edel en mooi in proportie. De sterke, kortere nek gaat over in de krachtige schouderpartij. De Oost-Fries is zeer mooi in verhouding en straalt rust en kracht uit.